Bye bye Ghana
Blijf op de hoogte en volg Wendy en Milou
01 November 2012 | Ghana, Accra
En daar is hij dan, de laatste blog. Onze laatste dag in Ghana is aangebroken. Voordat ons vliegtuig vanavond naar het koude Nederland vertrekt, nog een laatste berichtje vanuit het warme Ghana.
Afgelopen week hebben we vooral uitgerust en lekker de toerist uitgehangen. Vorige week donderdag zijn we dus richting het oosten gereisd. Met de trotro naar Akosombo, een plaatsje aan de Volta-rivier waar de stuwdam ligt. Achter deze dam ligt het grootste kunstmatige meer van de wereld, het Volta meer dat wordt omgeven door een prachtig groen landschap. We zaten in een mooi resort aan de rivier, echt genieten! Een bezoekje aan de dam was zo gedaan en we hebben ook nog even een fotoshoot gedaan op de brug over de rivier. Vanaf daar zijn we vrijdag doorgereisd naar Hohoe, een plaatsje tussen het Volta meer en de grens met Togo, waar we het weekend zouden blijven. ’s Middags hebben we gelijk een bezoekje gebracht aan de Wli waterval. Op advies van een Amerikaanse vrouw hebben we de gids afgeslagen en wilden we met zijn tweeën op expeditie naar de waterval. Want een pad volgen, dat kunnen we toch wel? Of toch niet.. Het bleek lastiger dan gedacht omdat onderweg 1 van de bruggen kapot was en we daar niet overheen konden. Hoe nu verder? Een ander pad liep ook dood.. Toch maar de kindertjes, die we aan het begin van de wandeling hebben afgewimpeld, lief aangekeken om hulp gevraagd, tegen een kleine vergoeding uiteraard. Uiteindelijk hebben we dus met de nodige hulp de waterval bereikt. Wow, echt super mooi en groot! Hoe hoog de waterval precies is weet niemand, maar het is in ieder geval de grootste in de regio.
Zaterdag hebben we de hoogste berg in Ghana beklommen. Ja, echt! Wie gaat er nu een berg beklimmen in Afrika? wij.. En dat hebben we geweten, want het was een barre tocht. Vanaf Hohoe was het 24 km naar de berg en deze afstand hebben we voor de verandering niet met een trotro of taxi afgelegd, maar achterop de motor. Na een uur hobbelend achterop waren we onder aan de voet van de berg. Vol goede moed begonnen we, deze keer met gids, aan de beklimming van de 885 meter hoge berg waar ons een mooi uitzicht over Ghana werd beloofd. Het (eerste) nadeel is echter dat je eerst de berg moet beklimmen voordat je van het uitzicht kunt genieten. En wie denkt dat er voor de toeristen een mooi paadje naar de top is gelegd komt bedrogen uit, de tocht was echt afzien! Hoe hebben we het in ons hoofd gehaald een berg te beklimmen in Afrika? Wendy heeft zichzelf dan ook beloofd nooit meer een berg te gaan beklimmen! Helemaal kapot kwamen we uiteindelijk na een dik uur klimmen aan op de top van de berg. Het uitzicht was inderdaad onbeschrijfelijk mooi. We hebben alle tijd genomen om uit te rusten en van het uitzicht te genieten en toen moesten we weer naar beneden (nadeel nummer 2).. Omhoog was zwaar, naar beneden is dan wel iets minder vermoeiend, maar wel een stuk moeilijker. Op slakkentempo hebben we heelhuids de afdaling gemaakt en zijn we best wel trots op onszelf.
’s Middags hebben we nog een kijkje genomen bij het meer maar we waren blij toen we weer terug bij ons verblijf waren, onze benen konden niets meer!
Zondagochtend gingen we weer vroeg op pad, naar de kust. Hier begon het relaxen meteen goed, want we waren uitgenodigd op een privé-eiland(!) van een Libanees, via Bart de Nederlander van de Shea-butter. Met een speedbootje werden we naar het eiland in de Volta-rivier gebracht. Het was echt een bounty-eiland met wit zand, palmbomen, een groot huis, zwembad (terwijl je ook in de rivier kan zwemmen), ligbedjes, een bar, heel veel eten, jetski’s; kortom echt luxe! De middag hebben we dan ook genoten en na zonsondergang gingen we weer terug naar ons resort. We hebben een resort aan de Atlantische Oceaan met hangmatten en palmbomen, goed vertoeven dus.
Maandag hebben we voor het eerst zonder wekker geslapen sinds we hier in Ghana zijn, dus werden we om 7 uur wakker. Tsja, zo gaat dat hier. We hebben op ons gemak ontbeten en een boekje gelezen in de hangmat. In de middag zijn we met 2 Duitse meisjes op pad gegaan, een trip met de boot over de Volta rivier. Dit keer geen speedboot, maar een grote houten kano met buitenboordmotor. Als eerst werden we naar een eilandje gebracht waar we tekst en uitleg kregen over hoe rum uit suikerriet gemaakt wordt. Een bewoner van het dorpje maakt, naar eigen zeggen, de beste rum van heel Ghana (en denkt daarmee ook beroemd te zijn geworden). Vol trots werd alles geshowd en uiteindelijk moest de rum ook nog geproefd worden. Het schijnt dat mannen ‘Manpower’ krijgen van het drinken van de rum. En dat schijnt weer een positief effect te hebben op de vrouwen. Nou ja, het zal wel. Het enige wat wij proefden was pure alcohol, kortom niet te zuipen (Milou kreeg zelfs flashbacks naar de receptie van haar bestuursjaar, voor mensen die weten hoe zij die avond is geëindigd, geen zorgen, ze heeft de rum na 1 nipje laten staan!). Na de rum-proeverij werden we naar een strand gebracht waar we konden zwemmen in de rivier. Al met al was een leuk tochtje. En omdat het voor de Duitse meisjes hun laatste avond was, hebben we hun Ghana-avontuur afgesloten met een Star ‘biertje’ in de plaatselijke spot. (Spot betekent bar in Ghana)
Vandaag is het tevens onze laatste dag in Ghana, dus dit is ook de laatste blog. We hebben de laatste nacht doorgebracht in het guesthouse waar we ook onze eerste nacht in Ghana hebben geslapen (tevens in dezelfde kamer en in hetzelfde bed). Iedereen die ons de afgelopen weken heeft gevolgd, berichtjes heeft achtergelaten, mailtjes/smsjes heeft gestuurd of ons heeft gebeld, ontzettend bedankt! Wij hebben een super mooie tijd gehad, waarin we veel hebben gedaan, gezien, gelachen, gereisd, meegemaakt, geleerd, en vooral veel genoten. Een ervaring om nooit meer te vergeten. Met een backpack vol mooie herinneringen gaan we terug naar huis. We kunnen terug kijken op een mooi avontuur, waarvan we blij zijn dat we het samen mee hebben mogen maken.
Afgelopen week hebben we vooral uitgerust en lekker de toerist uitgehangen. Vorige week donderdag zijn we dus richting het oosten gereisd. Met de trotro naar Akosombo, een plaatsje aan de Volta-rivier waar de stuwdam ligt. Achter deze dam ligt het grootste kunstmatige meer van de wereld, het Volta meer dat wordt omgeven door een prachtig groen landschap. We zaten in een mooi resort aan de rivier, echt genieten! Een bezoekje aan de dam was zo gedaan en we hebben ook nog even een fotoshoot gedaan op de brug over de rivier. Vanaf daar zijn we vrijdag doorgereisd naar Hohoe, een plaatsje tussen het Volta meer en de grens met Togo, waar we het weekend zouden blijven. ’s Middags hebben we gelijk een bezoekje gebracht aan de Wli waterval. Op advies van een Amerikaanse vrouw hebben we de gids afgeslagen en wilden we met zijn tweeën op expeditie naar de waterval. Want een pad volgen, dat kunnen we toch wel? Of toch niet.. Het bleek lastiger dan gedacht omdat onderweg 1 van de bruggen kapot was en we daar niet overheen konden. Hoe nu verder? Een ander pad liep ook dood.. Toch maar de kindertjes, die we aan het begin van de wandeling hebben afgewimpeld, lief aangekeken om hulp gevraagd, tegen een kleine vergoeding uiteraard. Uiteindelijk hebben we dus met de nodige hulp de waterval bereikt. Wow, echt super mooi en groot! Hoe hoog de waterval precies is weet niemand, maar het is in ieder geval de grootste in de regio.
Zaterdag hebben we de hoogste berg in Ghana beklommen. Ja, echt! Wie gaat er nu een berg beklimmen in Afrika? wij.. En dat hebben we geweten, want het was een barre tocht. Vanaf Hohoe was het 24 km naar de berg en deze afstand hebben we voor de verandering niet met een trotro of taxi afgelegd, maar achterop de motor. Na een uur hobbelend achterop waren we onder aan de voet van de berg. Vol goede moed begonnen we, deze keer met gids, aan de beklimming van de 885 meter hoge berg waar ons een mooi uitzicht over Ghana werd beloofd. Het (eerste) nadeel is echter dat je eerst de berg moet beklimmen voordat je van het uitzicht kunt genieten. En wie denkt dat er voor de toeristen een mooi paadje naar de top is gelegd komt bedrogen uit, de tocht was echt afzien! Hoe hebben we het in ons hoofd gehaald een berg te beklimmen in Afrika? Wendy heeft zichzelf dan ook beloofd nooit meer een berg te gaan beklimmen! Helemaal kapot kwamen we uiteindelijk na een dik uur klimmen aan op de top van de berg. Het uitzicht was inderdaad onbeschrijfelijk mooi. We hebben alle tijd genomen om uit te rusten en van het uitzicht te genieten en toen moesten we weer naar beneden (nadeel nummer 2).. Omhoog was zwaar, naar beneden is dan wel iets minder vermoeiend, maar wel een stuk moeilijker. Op slakkentempo hebben we heelhuids de afdaling gemaakt en zijn we best wel trots op onszelf.
’s Middags hebben we nog een kijkje genomen bij het meer maar we waren blij toen we weer terug bij ons verblijf waren, onze benen konden niets meer!
Zondagochtend gingen we weer vroeg op pad, naar de kust. Hier begon het relaxen meteen goed, want we waren uitgenodigd op een privé-eiland(!) van een Libanees, via Bart de Nederlander van de Shea-butter. Met een speedbootje werden we naar het eiland in de Volta-rivier gebracht. Het was echt een bounty-eiland met wit zand, palmbomen, een groot huis, zwembad (terwijl je ook in de rivier kan zwemmen), ligbedjes, een bar, heel veel eten, jetski’s; kortom echt luxe! De middag hebben we dan ook genoten en na zonsondergang gingen we weer terug naar ons resort. We hebben een resort aan de Atlantische Oceaan met hangmatten en palmbomen, goed vertoeven dus.
Maandag hebben we voor het eerst zonder wekker geslapen sinds we hier in Ghana zijn, dus werden we om 7 uur wakker. Tsja, zo gaat dat hier. We hebben op ons gemak ontbeten en een boekje gelezen in de hangmat. In de middag zijn we met 2 Duitse meisjes op pad gegaan, een trip met de boot over de Volta rivier. Dit keer geen speedboot, maar een grote houten kano met buitenboordmotor. Als eerst werden we naar een eilandje gebracht waar we tekst en uitleg kregen over hoe rum uit suikerriet gemaakt wordt. Een bewoner van het dorpje maakt, naar eigen zeggen, de beste rum van heel Ghana (en denkt daarmee ook beroemd te zijn geworden). Vol trots werd alles geshowd en uiteindelijk moest de rum ook nog geproefd worden. Het schijnt dat mannen ‘Manpower’ krijgen van het drinken van de rum. En dat schijnt weer een positief effect te hebben op de vrouwen. Nou ja, het zal wel. Het enige wat wij proefden was pure alcohol, kortom niet te zuipen (Milou kreeg zelfs flashbacks naar de receptie van haar bestuursjaar, voor mensen die weten hoe zij die avond is geëindigd, geen zorgen, ze heeft de rum na 1 nipje laten staan!). Na de rum-proeverij werden we naar een strand gebracht waar we konden zwemmen in de rivier. Al met al was een leuk tochtje. En omdat het voor de Duitse meisjes hun laatste avond was, hebben we hun Ghana-avontuur afgesloten met een Star ‘biertje’ in de plaatselijke spot. (Spot betekent bar in Ghana)
Vandaag is het tevens onze laatste dag in Ghana, dus dit is ook de laatste blog. We hebben de laatste nacht doorgebracht in het guesthouse waar we ook onze eerste nacht in Ghana hebben geslapen (tevens in dezelfde kamer en in hetzelfde bed). Iedereen die ons de afgelopen weken heeft gevolgd, berichtjes heeft achtergelaten, mailtjes/smsjes heeft gestuurd of ons heeft gebeld, ontzettend bedankt! Wij hebben een super mooie tijd gehad, waarin we veel hebben gedaan, gezien, gelachen, gereisd, meegemaakt, geleerd, en vooral veel genoten. Een ervaring om nooit meer te vergeten. Met een backpack vol mooie herinneringen gaan we terug naar huis. We kunnen terug kijken op een mooi avontuur, waarvan we blij zijn dat we het samen mee hebben mogen maken.
-
01 November 2012 - 19:30
Julia:
Wauw, prachtig verhaal weer en ik sta er steeds weer van te kijken: wat hebben jullie veel gedaan in die twee maanden! Goeie terugreis dames! Xx Jules -
01 November 2012 - 19:31
Metta:
Ha bikkels,
De tijd is omgevlogen. Jammer dat het avontuur voorbij is, jullie omschrijven het goed in de laatste zinnen. Ik word er zowaar ook melancholisch van! Tegelijk zijn wij natuurlijk ook weer heel blij dat jullie straks weer veilig op Nederlandse bodem staan. Goeie reis lieve meiden en tot snel op de groeps skype sessie!
Liefs,
Metta -
01 November 2012 - 19:52
Marja:
Wat een druk programma weer en dat noemen jullie relaxen!
Het tempo van de Ghanezen hebben jullie niet over genomen. Why not is the question?
Toch te veel nederlandse?
Goede reis terug en genietse ook weer in Groningen.
Een jaloerse ex-studente.
-
01 November 2012 - 21:35
Karin:
Hahahahahah, maar goed dat je dat rummetje hebt laten staan Milou! hahahahahaha, ik moest echt super hard lachen toen ik dat las.
Arme Wendy, als ze dat nog eens had moeten meemaken:P
Okee, flauw!
Mooie afsluiting meiden!
Milou, tot overmorgen misschien wel!:O
xxx -
01 November 2012 - 22:48
Rob:
Hee vakantiegangers,
Na die eerste weken hadden jullie ook wel een vakantie verdiend, maar het lijkt of je dan nog drukker bent dan in de weken ervóór :). De verhalen zijn prachtig, ik kreeg het gevoel dat ik zelf terplekke was.
Jammer dat het afgelopen is. Goede reis en tot gauw op skype. XX Rob. -
01 November 2012 - 23:43
Anja Vd H:
Het woord melancholisch van metta vond ik inderdaad wel toepasselijk op het laatste stukje: mooi gezegd! Nu maar weer de muts op en de wanten aan. Of niet, want hier in Nederland krijgen jullie een heeell warrrrm welkom natuurlijk! Hele goede reis terug schatties en tot snel! xxxx -
02 November 2012 - 01:07
Paul:
Net aangekomen vanuit NL in Accra, zie ik jullie bericht.
Indrukwekkend en mooi verhaal met sterk slot.
Heb Charles Allotey weer meegebracht, dus HAN kan weer verder.
En jullie dit weekend thuis maar eens lekker bijkomen, inderdaad belangrijk dat je dit niet in je eentje meegemaakt hebt.
Paul Lamberts -
02 November 2012 - 07:50
Roly Lakeman:
Beste meiden,
Ik heb genoten van julie verslagen.
En jullie hebben genoten van jullie 'stage'-reis :)
Een ervaring die niemand je meer af kan nemen!
Het zal even wennen worden terug in Nederland, maar ik weet zeker dat dat wel zal lukken en ik wens jullie ook daar weer veel succes toe!
Groetjes,
Roly -
02 November 2012 - 12:15
Sjanna:
Heb met veel plezier jullie verslagen gelezen, jammer dat dat nu voorbij is!
Indd veel mooie herinneringen opgedaan waar je je hele leven op terug kan kijken :)
Milou tot snel!
Liefs.
Sjan -
02 November 2012 - 21:47
Alle Liesbeth & Fenna:
Leuk om jullie laatste berichtje uit Ghana nog te lezen.
Geweldig hoe de verhalen beschreven zijn.
Hebben jullie een goed reis gehad? Nu maar lekker nagenieten en bekomen van deze prachtige reis en ervaringen.
Groetjes, Alle, Liesbeth & Fenna
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
